İlimiz 14,346 km2'lik yüz ölçümü ile Türkiyenin 11. büyük vilayeti durumundadır. Merkez ilçe deniz seviyesinden 568 m. yükseklikte olup, ilin kuzey kesimleri oldukça dağlıktır. Yeryüzü şekilleri genellikle Güney Doğu Torosların uzantıları olan dağlarla bunlar arasında kalan çöküntü alanlarından oluşmaktadır. Arazi yüksekliği 350 metreden 3000 metreye kadar çıkan ilimizde geniş ovalar vardır.
Hidrografik açıdan en önemli akarsu Ceyhan nehridir. İlk kaynak yerleri Elbistan Ovasını çevreleyen dağlardır. Uzunluğu 590 km. dir. Orta Toroslar'da Nurhak Dağından Söğütlü deresi adı ile çıkar. Hurman ve Göksun çaylarının birleşmesinden sonra Ceyhan adını alır.
Kahramanmaraş üç ayrı coğrafi bölgenin (Akdeniz Bölgesi, Doğu Anadolu Bölgesi, Güneydoğu Anadolu Bölgesi) birbirlerine en çok yaklaştığı alanda yer alır. Coğrafi konumu ve diğer faktörlerinde etkisi ile üç farklı iklim tipi arasında bozulmuş Akdeniz iklimine daha yakın bir iklim özelliği gösterir. Kahramanmaraş merkezde görülen iklimin aksine kuzeye doğru gidildikçe yükseltiye bağlı olarak tamamen karasal iklim özellikleri görülür.
Kahramanmaraş'ın arazisi kireç taşı, kumtaşı ve metamorfik taşlar üzerine oluşmuştur. Toprakları kırmızı kahverengi, kırmızı Akdeniz, kahverengi orman toprakları, alüviyat, kolüviyat ve organik toprak gruplarından meydana gelmektedir.
Bölgenin jeolojisi şist, serpantin, kireç taşı, kumtaşı, marn, konglomera, alüviyal ve kolüviyal depozitler içeren metomorfik ve sendiment kayalardan oluşmuştur. Toprakların tekstür yapıları killi, siltli-killi ve kumlu-siltli arasında değişir.
Anadolu'nun en eski şehirlerinden ve kültür merkezlerinden biri de Kahramanmaraş'tır. Halen tamamen işlenmemiş olan folklorunun zenginliğine, yetiştirdikleri âlimler ve sanatçılara kadar halkında katkısı olmuştur. Eski tarihlerden beri Kahramanmaraş'ın tabii afetlere maruz kalması, zaman zaman yer değiştirmesi ve tarih boyunca istilalara uğraması, İstiklal Savaşı'nda şehrin yanması, pek çok mimar ve yönetilen gayri resmi birer okul ve kültür merkezi olduğu, bazı camilerde el yazması dini ve çeşitli ilmi kitapları kapsayan kütüphaneler olduğu anlaşılmaktadır.
Gerek bahsettiğimiz yangınlar gerekse bu kitapların, değerini bilmeyen ellere düşmesi neticesinde çoğu ortadan kaybolmuş, toplamak imkânı da olmamıştır. Kahramanmaraş'ın kendisine has adetlerini gelenek ve görenekleri eminiz ki ilginizi çekecektir. Bir halk kültürünü büyüyerek ne denli güçlü bir kültür oluşturduğunu göreceksiniz ve şehrimizin bu denli büyük bir kültüre sahip olan ender şehirlerden biri olduğunu bir kez daha anlayacaksınız.
Aylık ortalama sıcaklıkların en yüksek olduğu ay Kahramanmaraş'ta 23 oC, Pazarcık'ta 27,6 oC , Andırın'da 22,9 oC, ile Ağustos, Elbistan'da 23 oC ile Haziran ayıdır. Kahramanmaraş'ta yılın dört ayında sıcaklık ortalamaları 23 oC'nın üzerindedir. Bu karasal termik rejim tipi özelliğine sahiptir. Bu durum kış mevsimi ılık yaz mevsimi ise sıcak olan Merkez ilçeyi denizel termik rejiminden karasal Akdeniz termik rejimine yaklaştırır. Kahramanmaraş, Akdeniz ile İran-Turan Fito coğrafya bölgesinin geçiş kuşağında bulunur. Buna karşılık Kahramanmaraş'ın bazı bölgelerinde Avrupa-Sibirya Fito coğrafya bölgesine ait Relik tarzda bitkileri de görebiliriz. Kahramanmaraş'ta yükseltiye bağlı olarak bitki örtüsü de değişmektedir. Çalı formasyonu, orman formasyonu ve Alpin formasyonu olarak üç çeşit bitki formasyonu görülmektedir. Bunlardan çalı formasyonu 500-1200 metreler arasında yer almaktadır. 900 ile 2000 metrelere kadar olan kısımlarda kuru ve yarı nemli olarak ayırabileceğimiz orman formasyonu vardır. Burada iğne yapraklı ağaçlardan kızıl çamlar bol miktarda bulunmaktadır. 1400-2000 metreler arasında kara çam, göknar, sedir ve ardıç türleri, kızıl çamların arasında karışık halde bulunmaktadır.
